Είμαι ένας άνθρωπος ευτυχής. Πολλά συνηγορούν σ’ αυτό και πρώτο και κύριο γιατί γεννήθηκα στο Παγκαλοχώρι και κατοικώ στο Σφακάκι. Ξέρετε τι πάει να πει αυτό; Σίγουρα δεν το ξέρετε. Η φύση δεν λυπήθηκε να τα προικίσει μ’ ομορφιές, παχιά και εύφορα χώματα, άγριο πέλαγος και παραμυθένιες ακρογιαλιές. Άφησε που έχει και αρχαιότητες. Στην ίδια περιφέρεια ανήκει και το μοναστήρι τ’ Αρσανιού, επίκεντρο ενός συμπλέγματος οικισμών τα γνωστά Αρσανοπαγκαλοχαμαλευράστερα. Κι όλ’ αυτά ανήκουν στον Δήμο Αρκαδίου, έναν από τους πιο δυναμικούς και πιο πλούσιους του νομού.
Είμαι ένας άνθρωπος ευτυχής γιατί ζω και κινούμαι σ’ αυτή την περιοχή την πλούσια, την όμορφη, τη ζωντανή. Και είμαι περισσότερο ευτυχής γιατί εμείς στην περιοχή είμαστε ανοιχτόμυαλοι. Δεν είμαστε σαν κάτι άλλους που δεν ξέρουν πού πάνε τα τέσσερα. Αφήσαμε, ας πούμε, τα χωριά μας να ρημάξουν και τα σπίτια ή τα εγκαταλείψαμε στην τύχη τους ή τα μοσχοπουλήσαμε σε κάτι κουτόφραγκους που ήρθαν κι έμειναν άφωνοι μπροστά σε τόσην ομορφιά. Πιάσαμε τους κάμπους εμείς και τους λόφους. Ξεπατώσαμε τις ελιές, ξεριζώσαμε τα παλιάμπελα και πουλήσαμε τα χωράφια-οικόπεδα σε κάθε λογής αγοραστές που τους πιάσαμε κορόιδα. Είμαστε της ανάπτυξης εμείς γι’ αυτό και σε λίγα χρόνια φτιάξαμε καινούριους, πολυάνθρωπους οικισμούς με όλα τα κομφόρ. Με δρόμους φαρδείς και πλατείες. Με πεζοδρόμια και πράσινο παντού. Με σύγχρονες υποδομές. Εμείς την περιοχή μας την προσέχουμε και τον τουρισμό που αφήνει χρήμα κι ανοίγει δουλειές.
Είμαι ένας άνθρωπος ευτυχής γιατί στην περιοχή μας έχουμε αναπτύξει μια σπάνια οικολογική συνείδηση. Δεν απλώνουμε, ας πούμε, λάστιχα για ν’ αδειάζουμε τους βόθρους μας στη θάλασσα, στα ποτάμια ή ακόμη ακόμη και σε χωράφια, όπως κάνουν σε άλλες περιοχές. Δεν γεμίζουμε φορτηγά με λύματα και λάσπη από τα χοιροστάσια και δεν τ’ αποθέτουμε στο δάσος με τις κουκουναριές 300 μέτρα από τ’ Αρκάδι, ούτε στα λιόφυτα δίπλα στα ποτάμια και τις δεξαμενές που πίνουμε νερό. Δεν φτιάχνουμε ολόκληρα τεχνικά έργα για να φτάσουν απρόσκοπτα τα απόβλητα στη θάλασσα μακριά από τ’ αδιάκριτα βλέμματα. Φέτο ειδικά που έχουμε πρόωρη άνοιξη κι η φύση άνθισε νωρίς είναι χαρά Θεού. Γεμάτος ο τόπος λουλούδια και τ’ αρώματα που αναδύονται είναι μεθυστικά. Μην πάει ο νους σας στο πονηρό. Από τις βιόλες είναι και τα κρίνα, από τις παπαρούνες και τις μαχαιρίδες κι όχι από το ξεχείλισμα των βόθρων κι από τη λυματολάσπη, κι η θάλασσα κάτω στον κάμπο διάφανη κι ολοκάθαρη να την πιεις στο ποτήρι. Κι οι τεράστιες φυσαλίδες που θα δεις, φίλε μου, να επιπλέουν, προς Θεού, ανεξήγητο φυσικό φαινόμενο είναι.
Είμαι ένας άνθρωπος ευτυχής γιατί εργάζομαι στην πόλη και τη διαδρομή Σφακάκι-Ρέθυμνο κι αντίστροφα την κάνω τέσσερις φορές την ημέρα. Κι είμαι ευτυχής γιατί επιστρέφοντας μετά από τη δουλειά στο σπίτι, έχω να επιλέξω ανάμεσα σε δυο τρεις κόμβους που με οδηγούν στους παράπλευρους δρόμους της εθνικής οδού. Φρόντισε η ΔΕΚΕ γι’ αυτό κι έτσι δεν είμαι υποχρεωμένος για να μπω στο σπίτι μου να φτάσω μέχρι του Σταυρωμένου και να στρίψω δεξιά για να βρεθώ στο ρεύμα της παλιάς εθνικής οδού Ρεθύμνου-Ηρακλείου και να κινδυνεύω κάθε στιγμή να σκοτωθώ. Έχουν φροντίσει για την ασφάλειά μου οι υπηρεσίες κι η ΔΕΚΕ που σαδιστικά κλείνει με μπάρες σε καθημερινή βάση όποια διάβαση ανοίγει ο δήμος κι οι απελπισμένοι κάτοικοι απειλώντας τους με παραπομπή στον Εισαγγελέα. Τους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια για την τόση σπουδή τους και δεν μπορώ να τους τα στερήσω.
Είμαι ένας άνθρωπος ευτυχής γιατί ζω σε μια πολιτεία που με φροντίζει και νοιάζεται για μένα και θέλω να ελπίζω πως το ίδιο αισθάνεστε κι εσείς.
Τετάρτη, Μαρτίου 07, 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου