Έλεος!

Βαρέθηκα να ακούω για τον Δήμο Αρκαδίου. Την κάθε φορά, σε κάθε δημοσίευμα, να τον εμφανίζουν σαν πλούσιο, τάχα μου, ευνοημένο από τη φύση, αναπτυγμένο. Και όμως, φίλοι μου, τα φαινόμενα απατούν και η πραγματικότητα πόρω απέχει από την εντύπωση που σκόπιμα (;) έχει καλλιεργηθεί. Ίσως, υπό κάποιες προϋποθέσεις, να ίσχυαν τα παραπάνω. Και ακόμη περισσότερο θα έλεγα, όσον αφορά την ανάπτυξη τουλάχιστον, αφού πραγματικά ο Δήμος αυτός θα μπορούσε να είναι πρότυπο σε ουκ ολίγους τομείς. Στην ευρωστία, την πρωτοπορία, τον πολιτισμό, τις καλλιέργειες. Να που δεν είναι όμως. Το αντίθετο μάλιστα. Και αυτή τη στιγμή λίγο απέχει από το να τον λυπάσαι για την κατάντια του.

Καταχρεωμένος ο ίδιος, ρημαγμένοι οι περισσότεροι οικισμοί, παρατημένες στην τύχη τους οι τουριστικές περιοχές. Με άθλιο οδικό δίκτυο, χωρίς βασικά έργα υποδομής. Και βέβαια, ούτε συζήτηση για αποχέτευση που έχει γίνει όνειρο άπιαστο, απατηλό, αντικατοπτρισμός στην έρημο της αδιαφορίας και της τσαπατσουλιάς αρμοδίων και μη. Τόσα χρόνια χαμένα, ελπίδες που διαψεύστηκαν οικτρά, εξαγγελίες που ξεχάστηκαν, τις πήρε ο αέρας και πάνε, λόγια παχιά, εύκολα ειπωμένα από χείλη που, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, άλλα πίστευαν, άλλα έλεγαν και άλλα έκαναν.

Οι τετραετίες πέρασαν, ο Καποδίστριας κοντεύει να παραχωρήσει τη θέση του στον Καλλικράτη και μαζί του, δυστυχώς, να παραδώσει ένα δήμο παρατημένο στο έλεος, με ανυπαρξία έργου, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων κυρίως σε έργα βιτρίνας και σε πετρόχτιστους καλλωπισμούς, στερημένο παντελώς προγραμματισμού, με πλήρη αδιαφάνεια, τόσο στη λήψη των αποφάσεων όσο και στη διαχείριση που, κατά γενική παραδοχή, γίνεται με μπακαλίστικες και άκρως επιλήψιμες μεθόδους.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια μόνο σαν ευχάριστη έκπληξη θα μπορούσε να εκλάβει κάποιος την έναρξη της κατασκευής του έργου της αποχέτευσης. Ενός έργου ζωτικής σημασίας για την περιοχή, πολυδιαφημισμένου και πολυαναμενόμενου. Του μοναδικού έστω έργου από τα πολλά που είχαν εξαγγελθεί για να ξεχαστούν στη συνέχεια και του οποίου την αναγκαιότητα αναγνωρίζουν οι πάντες. Από τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, τους ξενοδόχους και τους μικροεπαγγελματίες, μέχρι τους δύστυχους, υποτελείς, απλούς κατοίκους, που αγόγγυστα υπέμειναν την ταλαιπωρία από το ξεχαρβάλωμα των δρόμων και την περιοδική διακοπή της υδροδότησης μέχρι την ανασκαφή των χωριών, που σε ορισμένα τουλάχιστον σημεία, τα έχουν καταστήσει απροσπέλαστα.

Να όμως που οι ταλαίπωροι δημότες γελάστηκαν πάλι. Για μια ακόμη φορά. Ίσως γιατί το ξεκίνημα του έργου ήταν πολύ καλό για να είναι και αληθινό. Κι αυτό γιατί προτού καλά καλά ξεκινήσει το έργο σταμάτησε και ακούστε την αιτία. Κάποιοι, λέει, είχαν τη φαεινή ιδέα να στήσουν τα αντλιοστάσια στον γιαλό. Προσέξτε, όχι στην ζώνη παραλίας, αλλά πάνω στην άμμο κυριολεκτικά. Χωρίς, σύμφωνα με τις καταγγελίες, να το προβλέπουν οι μελέτες, χωρίς να έχουν παρθεί οι απαραίτητες εγκρίσεις, χωρίς να έχουν εκδοθεί οι σχετικές άδειες, ούτε να τους έχει παραχωρήσει αυτό το δικαίωμα η καθ’ ύλην αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου. Έλεος, δηλαδή! Είπαμε, ζούμε στη χώρα του παράδοξου, στο κράτος της πλάκας, αλλά όχι κι έτσι!

Και έρχομαι τώρα εγώ ο αφελής να αναρωτηθώ δημόσια. Και τώρα; Τι γίνεται τώρα; Εντάξει, ξεσηκώθηκαν οι περιβαλλοντικοί σύλλογοι, ο σύλλογος αρχιτεκτόνων, ακόμη και οι «χελωνάκηδες» του συλλόγου ΑΡΧΕΛΩΝ το κατάγγειλαν. Επενέβη ο Εισαγγελέας. Και λοιπόν; Τι θα γίνει με τα χρήματα που σπαταλήθηκαν στην άμμο; Με τους δρόμους που, ειδικά μετά τις τελευταίες βροχές, έχουν καταστεί αδιάβατοι; Με τα λύματα που εξακολουθούν να τρέχουν στους δρόμους και τα ρέματα και μολύνουν ακόμη και το νερό που πίνουμε; Με τους δεκάδες παράνομους αγωγούς που καταλήγουν στη θάλασσα που γεμίζει φυσαλίδες, και όχι μόνο, και βρομοκοπά ο τόπος;

Δεν φτάνει η συγκοινωνιακή απομόνωση του Νομού, η οικονομική κρίση που μαστίζει τη διεθνή κοινότητα και η κατά συνέπεια συρρίκνωση του τουριστικού ρεύματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αλλά ερχόμαστε κι εμείς να καταστρέψουμε μόνοι μας ό,τι απόμεινε. Την ομορφότερη παραλία με την πάλαι ποτέ καταγάλανη θάλασσα και τη χρυσή αμμουδιά. Γιατί σίγουρα δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να κάνουν μπάνιο τα παιδιά μας και οι τουρίστες, οι κουτόφραγκοι όπως τους λέγαμε παλαιότερα, στα βοθρολύματα. Κάποια στιγμή και οι λιγοστοί τουρίστες που απόμειναν θα μας φτύσουν κι εμείς θα μείνουμε με το καμάρι πως φέραμε το καταστροφικό μας έργο σε πέρας.

Κάτι πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό. Κάποιοι πρέπει να πάρουν την απόφαση και να κινήσουν τα νήματα για να συνεχιστεί το έργο. Σωστά και μελετημένα όμως. Προτού να είναι πολύ αργά. Προτού νεκρωθεί εντελώς η θαυμάσια αυτή περιοχή που ήδη κινδυνεύει να μετατραπεί σε γκέτο μεταναστών.

Σκέψεις και απόψεις για τη διακυβέρνηση - 100 ημέρες μετά

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρέλαβε, κατά γενική παραδοχή, ένα κράτος διαλυμένο, υπερχρεωμένο και αφερέγγυο. Ο σχηματισμός της νέας κυβέρνησης αναπτέρωσε τις ελπίδες όλων μας, πως κάτι καλό θα μπορούσε να προκύψει. Το είχε υποσχεθεί άλλωστε προεκλογικά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, το επέβαλαν οι συνθήκες, το απαιτούσε στο τέλος τέλος ο λαός που του χάρισε μια εντυπωσιακή νίκη με πάνω από δέκα μονάδες διαφορά.

Το ξεκίνημα υπήρξε όντως εντυπωσιακό. Καταρχήν ανέλαβαν υπουργικά καθήκοντα, κατά βάση, νέα πρόσωπα, άφθαρτα, με όρεξη για δουλειά. Και οι πρώτες εξαγγελίες κινήθηκαν στον ίδιο ρυθμό. Η κυβέρνηση δείχνοντας να έχει πιάσει τον παλμό, διέγραψε με μια μονοκοντυλιά πρακτικές του παρελθόντος. Αποφάσεις που οι προηγούμενοι λάμβαναν εν κρυπτώ, τώρα θα έβγαιναν στο διαδίκτυο άμεσα, ενώ παράλληλα καθιερώθηκε η διαφάνεια παντού. Το ΑΣΕΠ καθίσταται παντοδύναμο πλέον και δίνεται η δυνατότητα στον πολίτη να πληροφορείται, να ελέγχει και να κρίνει.

Ακούστηκαν και τα πρώτα μέτρα. Μειώθηκαν οι αστυνομικοί που φρουρούσαν τους επισήμους, αρχής γενομένης από το Μέγαρο Μαξίμου, κόπηκαν οι λιμουζίνες, εξαγγέλθηκε η πρόθεση για αναδιοργάνωση τομέων και υπηρεσιών της Κεντρικής Διοίκησης. Καλά και άγια όλα αυτά, μόνο που, πολύ φοβάμαι, πως στην πορεία χάθηκαν μέσα στον κυκεώνα της καθημερινότητας των προβλημάτων, ή παραπέμφθηκαν στις γνωστές ελληνικές Καλένδες.

Σήμερα, μια ανάσα πριν από τις πρώτες 100 ημέρες μετά τις εκλογές, δεν έχει στελεχωθεί ακόμη ο Δημόσιος Τομέας. Ο ορισμός γενικών γραμματέων κατάντησε αστείο κακόγουστο, οι ΔΕΚΟ πορεύονται ακέφαλες, Υπουργοί και Υφυπουργοί ερίζουν για τις αρμοδιότητες που μάταια περιμένουν να επιμεριστούν. Και ύστερα, τι κακό είναι αυτό με τους καθηγητές πανεπιστημίων; Η συντριπτική πλειοψηφία των γραμματέων, γενικών και ειδικών, είναι καθηγητές, σε σημείο που να με κάνει να αναρωτιέμαι, εκεί βρισκόταν κρυμμένη η λύση; Στα πανεπιστήμια; Και δεν την είχαμε ανακαλύψει τόσα χρόνια; Τέλος πάντων, ας είναι κι έτσι. Αλλά πάλι, και άλλη ερώτηση μου τριβελίζει το μυαλό. Μας περισσεύουν άραγε οι καθηγητές, ή αδειάσαμε τα αμφιθέατρα δημιουργώντας μια νέα προνομιούχα τάξη διπλοθεσιτών και άρα διπλά αμοιβόμενων; Άφησε που είναι γνωστό από παλιά το, Τρεις καθηγητές αρκούν για να διαλυθεί το κράτος. Ε, εμείς πλησιάζουμε, αν δεν ξεπεράσαμε ήδη, τους πενήντα. Με το καλό, παιδιά! Να τους εκατοστίσουμε!

Με το πες, ξεπές όμως, χάσαμε την ουσία. Ακόμη και τα σπουδαία μέτρα που είχαν εξαγγελθεί, λησμονήθηκαν. Κανένας δεν γνωρίζει, για παράδειγμα, πόσοι αστυνομικοί απελευθερώθηκαν και επέστρεψαν στα καθήκοντά τους, πόσοι αποσπασμένοι επέστρεψαν στις θέσεις τους, αν δάσκαλοι και καθηγητές που κατέκλυζαν τα κεντρικά του Υπουργείου, και όχι μόνο, γύρισαν στα σχολειά τους, πόσα από τα χιλιάδες κρατικά αυτοκίνητα παροπλίστηκαν. Αν έστω και ένα μέτρο από αυτά έγινε πράξη δηλαδή, ή εξαγγέλθηκαν χάριν εντυπωσιασμού και μόνο.

Τα χάλια της οικονομίας

Κανείς δεν αμφιβάλει πως εδώ που φτάσαμε χρειάζονται μέτρα. Σκληρά και επώδυνα που θα πλήξουν όλους μας γιατί η κατάσταση δεν πάει άλλο. Η χώρα κινδυνεύει να κηρυχθεί σε πτώχευση, τα ασφαλιστικά ταμεία πνέουν τα λοίσθια, η αγορά στενάζει. Η κυβέρνηση, με πρόσφατη τη λαϊκή εντολή και ισχυρότατη κοινωνική συναίνεση, πρέπει να δραστηριοποιηθεί άμεσα. Φτάνουν, αρκετά πια, τα λόγια και οι ασκήσεις επί χάρτου. Οι πολίτες, παρά τη δύσκολη θέση που βρίσκονται, έχουν κατανοήσει το πρόβλημα και είναι διατεθειμένοι να συνεισφέρουν υπό δύο βασικές προϋποθέσεις.

1. Απαιτούν τα χρήματα που θα κληθούν να καταβάλουν να πιάσουν τόπο και

2. Τα όποια μέτρα ληφθούν να είναι δίκαια.

Να πληρώσουν όλοι δηλαδή ανάλογα με τα εισοδήματα και το βαλάντιό τους. Και πρώτο και κύριο να παταχθεί, μια κι έξω, το απαράδεκτο φαινόμενο της φοροδιαφυγής που έχει γιγαντωθεί επικίνδυνα. Μέτρα μελετημένα χρειάζονται, τέτοια που να γίνουν αποδεκτά για να μπορέσουν να αποδώσουν. Γιατί το εγχείρημα με τα τέλη κυκλοφορίας που τιμώρησε στην ουσία τους εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, αναγκάζοντάς τους να πληρώσουν υπέρογκα ποσά, επειδή δεν είχαν τη δυνατότητα να αγοράσουν καινούρια αυτοκίνητα, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο.

Τα μέτρα πρέπει να είναι κοινωνικά δίκαια και να διορθώνουν αδικίες του παρελθόντος. Καταρχάς, θα πρέπει να μπει μαχαίρι στις πάσης φύσεως δαπάνες. Κατά γενική παραδοχή πάλι, έχουμε στήσει ένα κράτος εξαιρετικά πολυάνθρωπο και εξοργιστικά σπάταλο. Και αυτό το καλαμπούρι με τις πανάκριβες εθελούσιες εξόδους πρέπει να σταματήσει. Εδώ και τώρα, όπως λέγαμε παλιότερα. Δεν μπορούν 300 άνθρωποι στο λιμάνι του Πειραιά να εκβιάζουν και η κυβέρνηση να υποκύπτει στους εκβιασμούς τους. Να δίνει 300.000 ευρώ σε καθένα τους για να μας αδειάσουν τη γωνιά. Αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα. Και προκλητικά. Και προσβλητικά για τους άνεργους, τους χαμηλά αμοιβόμενους και τη γενιά των 700 ευρώ. Και αν αυτό είναι απόρροια του Νόμου που θέσπισε η Νέα Δημοκρατία, ας τον αλλάξει το ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό άλλωστε τους ψήφισε ο λαός. Για να κάνουν τομές και να κυβερνήσουν με θάρρος και γενναιότητα. Εδώ δεν δίστασε η κυβέρνηση να διώξει 30.000 παιδιά, καταργώντας τα stages, στους 300 λεβέντες του Πειραιά θα σταματήσει; Εκτός και αν ισχύει και πάλι το δίκαιο του ισχυρού και ο φόβος του ΚΚΕ με την Αλέκα να έχει ζωστεί τα άρματα.

Ένα μικρό παράδειγμα είναι οι λιμενεργάτες, αφού καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας εξωφρενικά μεγάλες απολαβές που λυμαίνονται εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, ευνοημένοι. Οι τραπεζίτες με τους παχυλούς μισθούς και τα υπέρογκα μπόνους, ο ΟΠΑΠ με τις προκλητικές αμοιβές, τα ΕΛΠΕ, ο ΟΤΕ, η ΕΡΤ, η Βουλή με τις χαριστικές προσλήψεις και τους 16 μισθούς, και δεν ξέρω πόσοι άλλοι. Οι στρατιές που εκμεταλλεύονται τις εθελούσιες εξόδους, που αφού πάρουν ένα υψηλότατο πριμ βγαίνουν νεότατοι στη σύνταξη, επιβαρύνοντας και άλλο τα ήδη προβληματικά ταμεία. Οι χιλιάδες αμοιβόμενες επιτροπές, οι διοικητές και οι πρόεδροι με τις ιδιαιτέρες, τους οδηγούς και τα αυτοκίνητα. Οι επιχορηγήσεις σε, ων ουκ έστιν αριθμός, απίθανους συλλόγους, σωματεία, ενώσεις και παραενώσεις. Αυτά βλέπουν οι Ευρωπαίοι και τους σηκώνεται η τρίχα κάγκελο. Και μας εκβιάζουν μετά. Και μας απειλούν και μας βρίζουν. Μαχαίρι στις δαπάνες λοιπόν. Παντού. Για να πειστεί ο φτωχός που τα βγάζει πέρα με το ζόρι να ξαναβάλει το χέρι στην τσέπη, πιο βαθιά αυτή τη φορά.

Δημόσια διαβούλευση για τα οικονομικά μέτρα

Αν και ακούγεται κάπως παράλογο, γιατί στην ουσία μας καλούν «πες τη γνώμη σου με ποιο τρόπο ή θα μου τα δώσεις ή θα σου τα πάρω», εντούτοις θα υποκύψω στον πειρασμό. Το Υπουργείο Οικονομικών έχει αναρτήσει ήδη στο διαδίκτυο ικανό αριθμό προτάσεων για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος, τα οποία θα σχολιάσω παρακάτω. Απουσιάζουν ωστόσο ορισμένα τα οποία είναι καθοριστικά.

Α. Ο ΦΠΑ, μια βασική πηγή των φορολογικών εσόδων, θα πρέπει να επιβληθεί παντού χωρίς εξαιρέσεις. Σε γιατρούς, δικηγόρους, φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία και γενικά σε όσους τα έχουν καταφέρει να απαλλάσσονται μέχρι σήμερα.

Β. Ταμειακές μηχανές παντού. Ο κόσμος έχει ήδη πειστεί για την αναγκαιότητα των μέτρων και έχει αποδυθεί στον αγώνα συλλογής τους. Απομένει να υποχρεωθούν οι πάντες να τις εκδίδουν.

Γ. Καταπολέμηση φοροδιαφυγής. Εδώ δεν χωρούν αστεία. Ίσως θα πρέπει να ποινικοποιηθεί η φοροδιαφυγή ώστε, εκτός των διοικητικών κυρώσεων, να υπάρχει και ο φόβος του εισαγγελέα. Ίσως επίσης θα πρέπει να καταστούν συνυπεύθυνοι και οι ίδιοι οι καταναλωτές. Ο φόβος επιβολής προστίμου, επιτόπου, για τη μη λήψη αποδείξεων, ίσως να αποθαρρύνει όσους μπαίνουν στον πειρασμό να ωφεληθούν από μια μικρή έκπτωση αντί αποδείξεως. Αυτά. Πάμε τώρα στα προτεινόμενα μέτρα.

Για λόγους οικονομίας διατηρώ την αρίθμηση όπως έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο και εκφράζω τις απόψεις μου για το κάθε θέμα, απαντώντας στην ουσία στις ερωτήσεις που τίθενται.

Φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων

1. Πράγματι απαιτείται μία ενιαία, προοδευτική, τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα, από όποια πηγή και αν προέρχονται, χωρίς εξαιρέσεις που θα οδηγήσουν σε καταστρατήγηση και με ένα ελάχιστο αφορολόγητο, κοινό για όλες τις κατηγορίες φορολογουμένων.

2. Είναι σωστό το μέτρο της επέκτασης του αφορολόγητου ποσού βάσει αποδείξεων για όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες, εκτός φυσικά από την αγορά ακινήτων γενικά, αυτοκινήτων, σκαφών αναψυχής κλπ.

3. Πρέπει να καταργηθεί η αυτοτελής φορολόγηση μερισμάτων από μετοχές και των διανεμόμενων σε φυσικά πρόσωπα κερδών των επιχειρήσεων και να ενταχθούν όλα στην ενιαία κλίμακα.

4. Να καταργηθούν τα πάσης φύσεως αυτοτελώς φορολογούμενα εισοδήματα τα οποία πρέπει να ενταχθούν στην ενιαία κλίμακα. Να παραμείνουν μόνο εκείνες οι φοροαπαλλαγές που άπτονται κοινωνικής ευαισθησίας.

5. Ο οποιοσδήποτε εξωλογιστικός ή τεκμαρτός προσδιορισμός εισοδημάτων είναι άδικος διότι στιγματίζει άκριτα και επιβαρύνει υπέρμετρα ολόκληρες κατηγορίες επαγγελματιών που, μεσούσης της κρίσεως, προσπαθούν να επιβιώσουν. Τέτοιου είδους προσδιορισμός νοείται μόνο σε σοβαρές φορολογικές παραβάσεις.

6. Η φορολόγηση της υπεραξίας από βραχυχρόνιες χρηματιστηριακές συναλλαγές μόνο ζημιά θα προκαλέσει. Ενώ θα αποφέρει ελάχιστα έσοδα, θα πλήξει το ήδη χειμαζόμενο Χρηματιστήριο.

7. Είναι σωστή η κατάργηση του ΕΤΑΚ και η αντικατάστασή του από τον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας. Δεν θα πρέπει να εξαιρείται καμία κατηγορία ακινήτων. Θα πρέπει να αφήνει αφορολόγητη την πρώτη κατοικία μέχρι 200 τ.μ. και η φορολόγησή της θα πρέπει να αρχίζει από τα 500.000 ευρώ. Η κλίμακα θα πρέπει να είναι κλιμακούμενη και ανεκτή. Η ακίνητη περιουσία που εκμεταλλεύονται οι ιεροί ναοί, οι μονές, τα κοινωφελή ιδρύματα κλπ, θα πρέπει να φορολογείται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που φορολογούνται και τα φυσικά πρόσωπα.

8. Ναι στην επαναφορά του Φόρου Κληρονομίας και των Γονικών Παροχών με υψηλότερο αφορολόγητο, το οποίο θα πρέπει να ανέρχεται στο ύψος τουλάχιστον της πρώτης κατοικίας. Επίσης η κλίμακα θα πρέπει να είναι κλιμακούμενη και ανεκτή.

9. Τα ακίνητα στις μέρες μας έχουν φορτωθεί με πλειάδα φόρων. Θα πρέπει να καταργηθούν όλοι και να αντικατασταθούν από ένα.

10. Ένα τεράστιο θέμα υφίσταται με τις ιδιοκτησίες των offshore εταιρειών. Εκεί θα πρέπει να καταγραφούν όλα τα ακίνητα. Να αναβρεθούν και να φορολογηθούν οι πραγματικοί ιδιοκτήτες. Αυτοί δηλαδή που τα νέμονται και τα χρησιμοποιούν.

Φορολογία εισοδήματος νομικών προσώπων

11. Η διαφοροποίηση προς τα πάνω των συντελεστών φορολόγησης των διανεμομένων και αδιανέμητων κερδών, θα πλήξει την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις. Άλλωστε είναι γνωστό πως η αύξηση των φόρων δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην και αυξημένα έσοδα. Μάλλον ύφεση προκαλεί.

12. Να καταργηθούν όλες οι φοροαπαλλαγές.

13. Να καταργηθεί ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων και να ενσωματωθούν οι απαραίτητες διατάξεις στη φορολογία εισοδήματος.

14. Να φορολογούνται όπως και τα φυσικά πρόσωπα.

Νομοθετικά μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής

Όπως ανάφερα και παραπάνω ίσως θα πρέπει να ποινικοποιηθεί η φοροδιαφυγή, ούτως ώστε, εκτός από τις διοικητικές κυρώσεις, να υπάρχει και ο φόβος του εισαγγελέα. Επίσης η παρουσία ελεγκτών με το δικαίωμα να υποβάλουν επιτόπου πρόστιμα σε καταναλωτές που δεν έχουν πάρει απόδειξη, θα βοηθήσει αποτελεσματικά.

15. Να καταγράφονται όλα τα περιουσιακά στοιχεία και ο τρόπος απόκτησης τους.

16. Η διεξαγωγή εμπορικών συναλλαγών από μια αξία και πάνω αποκλειστικά με χρέωση/ πίστωση επαγγελματικών τραπεζικών λογαριασμών, μόνο τις τράπεζες θα ευνοήσει και θα τις καταστήσει ακόμη περισσότερο κυρίαρχες της αγοράς. Μόνο οι αποτελεσματικοί έλεγχοι θα μπορούσαν να περιορίσουν το φαινόμενο των εικονικών συναλλαγών.

17. Να επιβληθεί φορολογία τέτοια που να καθιστά ασύμφορες τις offshore εταιρείες.

19. Καλό το μέτρο, αλλά δεν είναι αρκετό. Έχω αναφερθεί και παραπάνω στις προτάσεις μου για την πάταξη της φοροδιαφυγής.

20. Να υποβάλλονται ηλεκτρονικά οι φορολογικές δηλώσεις, είτε μέσω ΚΕΠ, είτε μέσω λογιστικών/φοροτεχνικών γραφείων, υπό την προϋπόθεση ότι θα ελέγχονται ως προς την ακρίβεια των στοιχείων που δηλώνονται.

21. Σαν γενική αρχή είναι σωστή, όμως υπάρχει διαφοροποίηση πηγών εισοδημάτων από έτος σε έτος, χωρίς να είναι γνωστό εκ των προτέρων.

22. Ναι.

23. Αλλαγή διοικητικής δομής-πλήρης μηχανοργάνωση. Και κυρίως να επιστρέψει η Εφορία στα θεσμικά της καθήκοντα, που δεν είναι άλλα από τους συνεχείς ελέγχους για την πάταξη της φοροδιαφυγής και τη βεβαίωση των φόρων.

Ειδικές κατηγορίες φόρων

25. Έγινε της μόδας τώρα τελευταία καθετί που περιέχει τη λέξη πράσινο. Όμως κάθε επιβολή καινούριου φόρου είναι εκ του πονηρού. Και όπως ανάφερα παραπάνω οι αυξημένοι φόροι οδηγούν σε ύφεση. Και όταν ο άλλος δεν έχει να πληρώσει, λογικό είναι κάποια στιγμή να σου πει το, «ουκ αν λάβεις…»