ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ

Ξέσκολα κι είν’ ώρα να γυρίσει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Ό,τι φάγαμε, φάγαμε κι ό,τι ήπιαμε, ήπιαμε. Όσοι μπόρεσαν δηλαδή και δεν τους έπνιξε η αναγούλα από τα όσα είδαμε κι ακούσαμε τις άγιες μέρες που πέρασαν.
Ήταν ή μου φάνηκαν εμένα οι πιο νερόβραστες σκόλες; Κατ’ αρχήν μέσα στην καλοκαιρία τόσο που περισσότερο σαν όψιμο Πάσχα μου έφερνε παρά σαν Χριστούγεννα. Κι ότι που πήγαινα να ξεχαστώ με τις χαρούμενες φωνούλες, ακόμη και τις παράφωνες, που έψελναν τα κάλαντα στους δρόμους, φλαααπ η κατραπακιά η ξανάστροφη από τα δελτία ειδήσεων να με επαναφέρει βίαια στην πραγματικότητα. Και τι δεν έγινε αυτές τις μέρες! Κλοπές, ληστείες, επιθέσεις γκαγκστερικές. Θέλω ο χριστιανός να παρακολουθήσω ειδήσεις και μου δένονται τ’ άντερα κόμπος. Να μου κόβονται τα ήπατα από τον φόβο και τις νύχτες με τον παραμικρό θόρυβο να πετάγομαι πάνω τρελαμένος για να ελέγξω αν είναι καλά σφαλισμένα κι αμπαρωμένα τα πορτοπαράθυρα, αν κοιμούνται τα κοπέλια στα κρεβάτια τους κι αν είναι γεμάτη η καραμπίνα «διά παν ενδεχόμενο».
«Χαίρε η κτίσις όλη» προσπαθούσε να με πείσει τ’ αλβανάκι με το τρίγωνο μιας και τα δικά μας μεγαλοπιάνονται και δεν καταδέχονται να πιάσουν τα σπίτια και τις γειτονιές. Θαμπά τα φώτα στους δρόμους, φτωχά τα στολίδια στην πόλη, άδεια τα μαγαζιά κι η αγορά «κάτω του μετρίου». Μόνη ανεβασμένη η ένταση της φωνής του εκφωνητή. «Επιχειρηματίας ασελγούσε επί σειρά ετών εις βάρος ανηλίκων. Συνένοχος κι ο πατέρας που εισέπραττε αντίτιμο για τις ασελγείς πράξεις». Το άλλο κανάλι ληστείες. Τ’ άλλο βιασμούς, το παράλλο νοθείες. Η σειρά μόνο διαφέρει. Ένας, ένας, βρε παιδιά. Απ’ όλα έχει ο μπαχτσές, όλοι θα πάρετε. Να χορτάσει το μάτι, να ’ρθει να γουρλώσει, να κοντεύει να βγει έξω από τον τρόμο.
Εντάξει. Με τον Σαντάμ ξεμπέρδεψαν της γης οι ισχυροί. Τέτοιος που ήταν και λίγα του κάνανε. Ας έσκυβε κι αυτός λίγο το κεφάλι για να μην είναι υποχρεωμένοι μετά να του το σηκώνουν ψηλά για να του περάσουν τη θηλειά. Της γης οι ισχυροί! Που διαμερίζονται τα ιμάτια των λαών και οικειοποιούνται τις τύχες των αδυνάτων με σημαδεμένα χαρτιά, χωρίς να έχουν την ανάγκη να τραβήξουν ούτε κλήρο. Αμερικάνοι κι Εγγλέζοι κι ο νέος γραμματέας του ΟΗΕ από κοντά που βγήκε πρωτοχρονιάτικα να πει πως έχουν κάθε δικαίωμα οι κατοχικοί ηγέτες να κρεμούν όσους δεν γλύφουν τις μπότες τους τις κατουρημένες. PAX AMERICANA όπως «επί γης ειρήνη».
Με πήρε πολύ κάτω και σκέφτομαι σοβαρά να το ελαφρύνω. Καθόλου δύσκολο. Απλά αλλάζω κανάλι. Εδώ το πράγμα είναι πιο λάιτ. Το πρόγραμμα έχει νοθείες παντού. Από καύσιμα και τρόφιμα μέχρι στρατολογικά έγγραφα. Θα βάλω βενζίνη; Αν δεν με κλέψουν στην τιμή θα μου τη φέρουν στην ποιότητα. Θ’ αγοράσω τυριά κι αλλαντικά τίγκα στη διοξίνη; Μελομακάρονα και κουραμπιέδες; Άσ’ το καλύτερα. Πήγα στον στρατό κι υπηρέτησα είκοσι οκτώ μήνες παραμεθόριο; Κοροΐδο είμαι. Έτσι φλαπ, κατάμουτρα. Να ξυπνήσω πρέπει. Να πονηρέψω, να παίξει το μάτι μου αν θέλω να επιβιώσω. Έ, όχι βρε. Δεν θα σας κάνω το χατίρι.