Βρε, πάτε καλά;

Σε σας που ασκείτε κάθε μορφής εξουσία σ’ αυτόν τον τόπο απευθύνομαι.
Στους κυβερνώντες, στους αντιπολιτευόμενους, στους τοπικούς άρχοντες.
Έχετε καθόλου επαφή με την πραγματικότητα, ή μήπως ζείτε κάπου αλλού; Τη διαλύσατε, τη ρημάδα, την Ελλάδα! Το καταλάβατε; Την καταντήσατε περίγελο διεθνώς, ενώ παράλληλα οδηγήσατε τον πολύ κόσμο στην απόγνωση και την εξαθλίωση.
Σεμνά και ταπεινά διακήρυττε σε όλους τους τόνους ο πρωθυπουργός σας πως θα κυβερνήσει. Σαν αρχάγγελος επαγγελόταν πως θα φέρει την κάθαρση και θα ξεβρομίσει τη χώρα από το «άγος» της εποχής Σημίτη. Οι πολλοί, αηδιασμένοι από τα καμώματα της κυβέρνησης του «σοσιαλιστή» πρωθυπουργού, τον πίστεψαν και τον ψήφισαν. Θα επανασυστήσει το κράτος, υποσχόταν, θα συγκρουστεί με τα διαπλεκόμενα και τους νταβατζήδες, θα βάλει τάξη στο μπάχαλο, θα φέρει την ηθική στην πολιτική, θα, θα, θα… Κι από τότε μετράμε σκάνδαλα. Μικρά και μεγάλα, τόσα και με συχνότητα τέτοια, που είναι αδύνατον στον καθένα από μας να τα συγκρατήσει στη μνήμη του.
Σκάνδαλα οικονομικά, σκάνδαλα πολιτικά, περιβαλλοντικά, ηθικά, σκάνδαλα παντός καιρού και παντός είδους, που να σου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο στην αναφορά τους και μόνο. Είδαμε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων να γίνονται ομόλογα δομημένα, κουμπάρους να περιφέρονται με χειροπέδες στους δρόμους, βίλλες να βαφτίζονται αναψυκτήρια, οικονομικούς μετανάστες να χαρακτηρίζονται φιλοξενούμενοι υπουργών, υπέργηρους επίδοξους εραστές να πεθαίνουν στα σκαλοπάτια της ανομίας και άλλους να πηδούν από τα μπαλκόνια των σπιτιών τους μέρα μεσημέρι, χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός. Κι εγώ, ο αφελής, αναρωτιέμαι: Βρε, είσαστε με τα καλά σας ή να βάλω τις φωνές; Που μου βαφτίσατε μεταρρύθμιση το ξεπούλημα του ΟΤΕ στους Γερμανούς, των λιμανιών στους Κινέζους, το ξεχαρβάλωμα στην Παιδεία, τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων και το άγριο πετσόκομμα των πάσης φύσεως ασφαλιστικών δικαιωμάτων;
Μόλις στο προηγούμενο άρθρο μου έγραφα πως κάθε σκάνδαλο που ξεσπά ξεχνιέται μόλις σκάσει μύτη το επόμενο. Αλήθεια, ποιος θυμάται σήμερα την υπόθεση Παυλίδη και τα όσα του καταμαρτυρούσαν; Ποιος θυμάται τις υποκλοπές, ποιος νοιάζεται για τη Siemens, τις off shore εταιρείες και τα νησιά Keyman; Ουδείς! Γιατί είναι η μπόχα του Βατοπεδίου τόσο μεγάλη που αναγκαστικά κλείσαμε μύτες, βουλώσαμε αυτιά και πατήσαμε delete στη μνήμη. Η κυβέρνηση της μηδενικής ανοχής μετεξελίχθηκε τάχιστα σε κυβέρνηση μηδενικής αντοχής στην πρόκληση του χρήματος. Αλαζόνες εν ενεργεία βουλιμικοί και άρπαγες υπουργοί, πλουτίζουν ακόμη και διά των συζύγων τους. Άλλος μέσω των ΜΜΕ, άλλος μέσω real estate κι άλλος ελέω συμβολαιογραφείων και ανταλλαξίμων. Βρε, πάτε καλά;
Στην Ελβετία τέθηκε προ ημερών σε εφαρμογή το πείραμα των πειραμάτων με τον γιγάντιο επιταχυντή που θα αποκαλύψει τα μυστικά της δημιουργίας του σύμπαντος κι εδώ στην Ελλαδίτσα το μέγα πείραμα του γρήγορου πλουτισμού των επιτηδείων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη με σχετική, μέχρι την ώρα, επιτυχία. Κι οι θεσμοί; Η δικαιοσύνη, ο τύπος, η αντιπολίτευση τι κάνουν; Πολύ καλά, ευχαριστώ! Έχουν πήξει στη δουλειά όλοι τους. Οι δικαστές δεν προλαβαίνουν να στέλνουν υποθέσεις στο αρχείο, τα ΜΜΕ κάνουν, ως συνήθως, τα παιχνιδάκια τους κι η αντιπολίτευση περί άλλων τυρβάζει. Κι όταν παραζορίσει το πράγμα και παραιτηθεί κανένας υπουργός, έτσι για ξεκάρφωμα, το γαϊτανάκι των τηλεοπτικών παραθύρων καλά κρατεί.
Εδώ το παιχνίδι έχει παραχοντρύνει κι αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο τραγική θα έβγαζε πολύ γέλιο. Το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που φιλοδοξεί να κυβερνήσει, αντί να σημάνει γενικό συναγερμό ενάντια στην πιο άθλια διακυβέρνηση της μεταπολεμικής τουλάχιστον περιόδου, αρκείται σε χλιαρές ανακοινώσεις και πέφτει γονατιστό στα πόδια του Τσίπρα και του Αλαβάνου εκλιπαρώντας τους για μια συνεργασία που αυτοί δεν θέλουν, γιατί απλά δεν έχουν ούτε τη θέληση ούτε τη μπόρεση να αναλάβουν ευθύνες. Δεν έχουν ιδέες και δεν μπορούν να δώσουν όραμα και διέξοδο στα πιεστικά προβλήματα των πολιτών. Ένα κόμμα διαμαρτυρίας και ρητορικών σχημάτων είναι, που το εκφράζουν ο ένας με μάγκικο κι ο άλλος με αλάνικο ύφος ,διανθισμένο με μπόλικη αφ’ υψηλού αντιμετώπιση και ψευτοκουλτούρα. Βρε, πάτε καλά;
Για το ΚΚΕ έτσι κι αλλιώς τα πράγματα είναι πιο απλά. Όλη τη φαντασία, όλη τη ρητορική και την όποια αγωνιστικότητα του έχει απομείνει, δεν την στρέφει ενάντια στην επικίνδυνη και αντιλαϊκή κυβέρνηση των σκανδάλων, αλλά εγκλωβισμένο στη λογική «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» που το βασανίζει χρόνια, ενάντια στα λοιπά αντιπολιτευόμενα κόμματα, γιατί απ’ αυτά θεωρεί πως κινδυνεύει. Μην του πάρει την πρωτοκαθεδρία του αριστερισμού ο ΣΥΡΙΖΑ φοβάται, και στάξει η ουρά του γαϊδάρου. Βρε, είσαστε με τα καλά σας; Εδώ διαλύεται το σύμπαν, βάζουν φόρους ακόμη και στον αέρα που αναπνέουμε, η ακρίβεια εξωθεί όλο και περισσότερους στα όρια της φτώχειας, στα υψηλά κλιμάκια όλοι έχουν στρωθεί στο μεγάλο φαγοπότι κι εσείς ασχολείστε με τέτοια;
Η ακρίβεια που πνίγει τους πάντες και τσακίζει οικογενειακούς προϋπολογισμούς είναι εισαγόμενη, μας λένε. Η ανικανότητά τους όμως είναι εδώδιμη και εγχώρια. Θέλετε ένα μικρό παράδειγμα; Όταν είχε 147 δολάρια το βαρέλι το πετρέλαιο, η βενζίνη έφτασε στα 1,38 ευρώ το λίτρο. Τώρα που το πετρέλαιο έπεσε κάτω από τα 100, η βενζίνη πόσο πήγε; Στα 1,32 με το καλό και πολύ μας είναι.
Στα δικά μας τώρα. Ασφυκτιά το Ρέθυμνο απομονωμένο χωρίς το πλοίο που είχαμε συνηθίσει καθημερινά. Χωρίς έργα πουθενά, χωρίς προγραμματισμό τουλάχιστον, χωρίς προοπτική καμιά. Με τον τουρισμό να ακολουθεί συνεχή πτωτική πορεία, την αγορά να στενάζει-κι είναι καλοκαίρι ακόμη-και τις δημόσιες υπηρεσίες σε διάλυση πλήρη. Κι όμως επικρατεί τόση ησυχία, λες και ζούμε στη χώρα των Μακάρων. Ευτυχής ο, συμπαθής κατά τα άλλα, Νομάρχης, στο ρελαντί οι βουλευτές, σε αδράνεια πλήρη οι δήμαρχοι και τα σωματεία. Κι ύστερα ασχολούμαστε με το πού θα κοιτάζει ο Άγνωστος Στρατιώτης. Βρε, είμαστε με τα καλά μας;