Σάββατο, Μαΐου 17, 2008

Δι’ ασήμαντον αφορμήν

Πάλι φονικό στο Ρέθυμνο. Πάλι ανθρώπινο αίμα έβαψε τα στενοσόκακα της πάλαι ποτέ πόλης των γραμμάτων. Της πόλης της φιλοξενίας, του φιλότιμου και της παλικαροσύνης. Όχι, δεν ξέπλυναν τιμή μ’ αυτή την πράξη. Ούτε υπερασπίστηκαν οικογένειες κι ιδανικά. Το αίμα ενός νέου, ενός τριτοετή φοιτητή του πανεπιστημίου, ήταν αυτό που χύθηκε δι’ ασήμαντον αφορμήν. Επειδή κάποιος έτσι γούσταρε. Θεώρησα πως με πρόσβαλες, σε σκότωσα! Τόσο απλά. Τόσο εύκολα. Στο κέντρο της πόλης, παρουσία κόσμου ικανού. Λες κι ήταν η πρώτη φορά!
Ζούγκλα γίναμε. Κακοί, επιθετικοί κι αφιλόξενοι. Τραμπούκοι και ψευτοτσαμπουκάδες. Ατομιστές έτοιμοι να φτάσουμε στα άκρα για να περάσει το δικό μας. Δεν προσέχουμε τον διπλανό κι ούτε σεβόμαστε κανέναν. Οδηγούμε όπως μας αρέσει, παρκάρουμε όπου θέλουμε, βρωμίζουμε την πόλη, ψάχνουμε την ευκαιρία να πάρουμε τη σειρά του άλλου και πασχίζουμε πώς να τον ξεγελάσουμε. Να επιβιώσουμε εμείς κι ασ’ τους άλλους να κουρεύονται.
Πώς φτάσαμε ως εδώ; Χάσαμε το μέτρο, την ανθρωπιά και την αξιοπρέπειά μας; Καταντήσαμε ζώα άλογα που καθοδηγούνται μόνο από το ένστικτο ή είναι σημεία των καιρών; Στην εποχή του «άρπαξε να φας και κλέψε να ’χεις», όλα είναι πιθανά. Στο ξεφτιλισμένο κράτος που ζούμε, μ’ αυτούς τους διεφθαρμένους που μας κυβερνούν και λίγα κάνουμε. Όταν θεός είναι το χρήμα, όταν εξουσιάζει τα πάντα ο υπόκοσμος της νύχτας, όταν ρίχνουμε τα παιδιά μας βορά στα μπαράκια που ξεχειλίζουν από ναρκωτικά, και λίγα παθαίνουμε.
Αλλοτριώθηκε αυτή η πόλη; Πέθανε; Δεν μπορώ ν’ απαντήσω με σιγουριά. Αλώθηκε όμως. Από τους θρασείς με τα θηριώδη 4Χ4, τους μαυροπουκαμισάδες, τους ψευτοκαπεταναίους και τους εμπόρους του θανάτου. Που αλωνίζουν ασύδωτοι, που εκβιάζουν, τρομοκρατούν και δολοφονούν από μαγκιά για ψύλλου πήδημα. Που προστατεύονται από τους ισχυρούς κι εκμεταλλεύονται τη διάλυση του κρατικού μηχανισμού, την ανυπαρξία της αστυνομίας που ενώ το έργο της είναι η προστασία του πολίτη, περιέργως πως, είναι πάντοτε απούσα και την ελαστικότητα της δικαιοσύνης που μειώνει ποινές, αναστέλλει και εν τέλει ελευθερώνει στυγνούς εγκληματίες.
Έσβησε η ελπίδα; Σίγουρα όχι. Απλά οι πολλοί, οι σωστοί, έχουν κλειστεί στο καβούκι τους κι αφήνουν τους λίγους να τους διαφεντεύουν. Είναι ανάγκη να δραστηριοποιηθούμε προτού να είναι πάρα πολύ αργά. Οι πνευματικοί άνθρωποι, οι φιλήσυχοι επαγγελματίες, οι οικογενειάρχες, τα σωματεία, η αυτοδιοίκηση, τα μέσα επικοινωνίας. Όλοι μαζί. Έχουμε χρέος να κινητοποιηθούμε και να υψώσουμε ασπίδα προστασίας. Να εξαναγκάσουμε τους ιθύνοντες να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα και να αποβάλουν τα καρκινώματα που έχουν εισβάλει στον ανυπεράσπιστο ιστό αυτής της πόλης. Το πρώτο όμως που οφείλουμε να κάνουμε είναι να τους απομονώσουμε εμείς οι ίδιοι. Να αρνηθούμε να συνομιλήσουμε μαζί τους. Να περιφρονήσουμε τα χρήματά τους. Να πάψουμε να τους προσφέρουμε υπηρεσίες. Να τους κάνουμε να αισθανθούν παρείσακτοι, απόβλητοι αυτής της κοινωνίας που μάχεται καθημερινά πώς να τα βγάλει πέρα. Να τους αγριέψουμε εν ανάγκη, να τους κυνηγήσουμε. Έχουμε τη δύναμη. Βάρβαρους κατακτητές αντιμετωπίσαμε με επιτυχία, αυτούς θα φοβηθούμε; Διαφορετικά….
Φονικό έγινε πάλι στο Ρέθυμνο, δι’ ασήμαντον αφορμήν, με θύμα έναν νέο άνθρωπο. Δεν θέλω να σκέφτομαι τη μάνα του. Ανατριχιάζω στη σκέψη και μόνο πώς το ’μαθε. Ο γιος της, το καμάρι της, σκοτωμένο χωρίς λόγο. Θα ξυπνήσουμε προτού να είναι πολύ αργά ή θα κλαψουρίζουμε ξανά τον επόμενο σκοτωμένο δι’ ασήμαντον αφορμήν;

4 σχόλια:

  1. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς Νίκο μου; Πέστο και θα το κάνουμε!
    Πολύ ωραία τα λες. Αν δεν είσαι κοντά στο πρόβλημα όμως, δεν μπορείς να το καταλάβεις. Εσείς εκεί οι Κρητικοί κάτι δυνατό θα πρέπει να κάνετε.Κάποτε πρέπει να σταματήσει αυτή η φρίκη!
    Αλίμονο στη Μάνα! Αλίμονο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eseis na ta vlepete otan mpainete sto paravan na psifisete aytoys poy psifizete.
    Den wfelei i koinoniko-politiko-ithikoplastiki analysi, para mono gia na elafrynete tis typseis sas gia tin ithiki sas synaythourgia olwn aytwn

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εάν ο καθένας μας δεν πάρει την κατάσταση στα σοβαρά, το στιλέτο αυτό θα συναντήσει και εμάς.
    Δυστυχώς η κοινωνική παθογένεια στην Κρήτη αρχίζει να κυριαρχεί και η αντίδραση της τοπικής κοινωνίας είναι μηδενική...
    Μέχρι πότε θ' ακούμε για δολοφονίες, συμπλοκές, βιασμούς, τροχαία κλπ.Πόσο ακόμα αντέχουμε;;;
    Δυστυχώς πάμε από το κακό στο χειρότερο αλλά θα το καταλάβουμε μόνο όταν το χειρότερο θα χτυπήσει και την πόρτα του δικού μας σπιτιού...
    Φτάνει πια αυτός ο ξεπεσμός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΕΝΟΣ 21ΧΡΟΝΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ, «ΔΙΑ ΑΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΦΟΡΜΗ»

    Συνεχόμενο ΕΓΚΛΗΜΑ χωρίς ΤΙΜΩΡΙΑ

    Γίναμε, για πολλοστή φορά δυστυχώς, βουβοί μάρτυρες ενός αποτρόπαιου εγκλήματος: ένα νέο παιδί, ένας νέος φοιτητής που δεν πρόλαβε να ζήσει και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, έπεσε νεκρός από το χέρι ενός ψυχικά άρρωστου και διεστραμμένου ζώου (ας μας συγχωρήσουν τα Ζώα για τον παραλληλισμό).Ενός ζώου το οποίο είναι ένα από τα πολλά που κατά καιρούς τρομοκρατούν, εκβιάζουν και σκοτώνουν αθώους συνανθρώπους μας, ιδιαίτερα όσον αφορά στην νυχτερινή ζωή της πόλης.Ενός ζώου ήδη καταδικασμένου για φόνο, το οποίο κατάφερε να αποφυλακισθεί γρήγορα μέσω των γνωστών μηχανισμών που έχουν διαβρώσει ως το κόκκαλο το πολιτικό και κοινωνικό μας σύστημαΠάμπολλα τα περιστατικά του άμεσου και απώτερου παρελθόντος και, όπως δυστυχώς δείχνουν τα πράγματα, πάμπολλα θα είναι και τα περιστατικά του μέλλοντος.
    Όμως ξεχνάμε γρήγορα!Γρήγορα ξεχάσαμε τα Ζωνιανά και τη δήθεν αποκατάσταση της εκεί τάξης και, ακόμα χειρότερα, γρήγορα ξεχάσαμε και όλες τις άλλες περιπτώσεις «Ζωνιανών», «Μυλοποταμιτών» και άλλων,οι οποίες έχουν συμβεί δίπλα στα σπίτια μας, στην ίδια την καρδιά του Ρεθύμνου.Είναι γνωστές σε όλους οι περιπτώσεις ατόμων από τις ορεινές περιοχές του νομού, και όχι μόνο, οι οποίοι τρομοκρατούν τη νυκτερινή ζωή της πόλης και σκοτώνουν αβίαστα, χωρίς ποτέ να αντιδρά κανείς.
    Από τη μια μεριά, η πολιτεία, οι τοπικές αρχές και η αστυνομία.
    Η πολιτεία και οι τοπικές αρχές που μόνο ενδιαφέρον έχουν την είσπραξη των δυσβάστακτων φόρων και δημοτικών τελών και την οικονομική ευμάρεια της τάξης τους, παραδομένοι στην γνωστή απραξία, διαπλοκή και σήψη που χαρακτηρίζει ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα, με λίγες, δυστυχώς, εξαιρέσεις και με μοναδικές τους επιτυχείς επιδόσεις σε ό, τι αφορά τον πλουτισμό τους, το ρουσφέτι, την κομπίνα, ή, για να αναφερθούμε σε ένα θέμα του Πανεπιστημίου, την επιδίωξη για κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου, του μόνου πραγματικά δημοκρατικού θεσμού της χώρας.Λες και αυτό είναι το μείζων ζήτημα που απασχολεί τους πολίτες και όχι η ακρίβεια, η φτώχεια, η σαπίλα που κυριαρχεί απ’άκρου εις άκρον και η άθλια κατάσταση στην ποιότητα ζωής και υποδομών (δες π.χ. την καθημερινή κόλαση στους δρόμους της πόλης, την Αθηναϊκού τύπου κυκλοφοριακή κατάντια). Και η αστυνομία, με λίγες ξανά εξαιρέσεις, η οποία πάντα καταφθάνει «κατόπιν εορτής» αφού είναι υπέρμετρα απασχολημένη με ασχολίες του τύπου: κλήσεις, κακοποίηση και εξευτελισμός πολιτών αλλά και απορροφημένη στην πολυποίκιλη καλοπέραση, στα διαφόρων τύπων «δωράκια» που της προσφέρουν πολλοί «επιχειρηματίες» νυκτερινών κέντρων διασκέδασης, με αντάλλαγμα προστασία, «τα στραβά μάτια» κ.ο.κ., πράγματα που γνωρίζουν οι πάντες αλλά κανείς δεν ομολογεί.
    Και ο πολίτης, ο νέος άνθρωπος που θέλει να διασκεδάσει με την παρέα του, είναι έρμαιο όλων αυτών των διαπλεκόμενων μηχανισμών, με τους περισσότερους «επιχειρηματίες της νύχτας» να τον ποτίζουν με ποτά-βόμβες-δηλητήρια, με ναρκωτικά και θάνατο και όλα αυτά κάτω από την ανοχή, την αδιαφορία ή ακόμα και την σύμπραξη της αστυνομίας, η οποία φυσικά δεν έχει κανένα συμφέρον από τον τερματισμό αυτών των καταστάσεων.Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει.Όσοι πιστεύουν ότι ο όρος Μαφία αναφέρεται σε άλλες εποχές και άλλους τόπους, δεν έχουν παρά να κάνουν μία βόλτα στα νυκτερινά μαγαζία του Ρεθύμνου όπου, παρά τις εξαιρέσεις των τίμιων επιχειρηματιών και αυτών που ανθίσταται στους εκβιασμούς και στην «προστασία» της αστυνομίας, των μπράβων και των διαφόρων κακοποιών, η κατάσταση επηρρεάζει όλους.Ανοχή, ασυδοσία, θάνατος, ναρκωτικά, αδιαφορία, αυτή είναι η νυκτερινή ζωή της πόλης.
    Η ευθύνη βέβαια δε βαραίνει μόνο τις αρχές και την αστυνομία, αλλά όλους μας ανεξαιρέτως.Καταρχήν, την τοπική κοινωνία η οποία έχει γίνει μάρτυρας παρόμοιων περιστατικών πάρα πολλές φορές και ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν αντιδρά επαρκώς.Μία κοινωνία η οποία μέσα στην ξέφρενη και αλματώδη τουριστική/οικονομική ανάπτυξη, αναπαύθηκε στην καλοπέραση και τον ωχαδερφισμό χάνοντας τις αξίες για τις οποίες κάποτε ήταν περήφανη: την φιλοξενία, το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, την τιμιότητα, την αγάπη για τον πολιτισμό.Οι λίγες και καλές εξαιρέσεις, δυστυχώς πνίγονται μέσα στο γενικότερο πέλαγος της αδιαφορίας.
    Μεγάλη ευθύνη όμως φέρουμε κι εμείς οι φοιτητές, ειδικά στην συγκεκριμένη περίπτωση.Με τις φοιτητικές πολιτικές οργανώσεις, από τη μια, να σκίζουν τα ιμάτιά τους και να αντιδικούν μόνο σε περιπτώσεις που απειλείται το μικρομαγαζάκι τους και τα μικροσυμφέροντά τους, αδύναμοι και ανίκανοι να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό όσον αφορά ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ακεραιότητα, την αξιοπρέπεια και την ουσιαστική ποιότητα ζωής και σπουδών όλων μας.Και μ’εμάς τους φοιτητές, από την άλλη, να ενδιαφερόμαστε μόνο πως θα καλοπεράσουμε με τα λίγα ή πολλά λεφτά του μπαμπά, αδιάφοροι για τα ίδια αυτά ζητήματα που μας αφορούν όλους, για το μέλλον μας, την ασφάλειά μας, αλλά και την όποια προσφορά θα μπορούσαμε να κάνουμε στον τόπο που μας φιλοξενεί (όσο κι αν αυτή η φιλοξενία πολλές φορές είναι σχήμα οξύμωρο).
    Συνάδελφε φοιτητή, βάλε το καλά στο μυαλό σου: η πιθανότητα να είσαι εσύ το επόμενο θύμα είναι κάτι παραπάνω από μεγάλη! Ο θάνατος καραδοκεί κάθε στιγμή, σε κάθε στενό του Ρεθύμνου τη νύχτα.Σκέψου καλά και πάρε τις σωστές αποφάσεις για την ίδια σου τη ζωή.Πάλεψε και αγωνίσου ενάντια σε όλους αυτούς που σε εκμεταλεύονται και βάζουν σε κίνδυνο την σωματική σου ακεραιότητα.Είναι πια καιρός να ξυπνήσεις και να αντιδράσεις, να ξεσηκωθείς και να επαναστατήσεις. Μία συμβολική αποχή από τα νυκτερινά μαγαζιά του Ρεθύμνου που σε ποτίζουν ναρκωτικά και δηλητήρια και παίζουν διάφορα παιχνίδια συμφερόντων στην πλάτη σου, χωρίς να σου προσφέρουν την παραμικρή ασφάλεια, θα είναι μια καλή απόδειξη ότι έχεις μυαλό και κρίση και ότι δεν είσαι απλά το χαζό παιδάκι της μαμάς, που ενδιαφέρεται μόνο για παιχνίδι και καλοπέραση και το οποίο μπορούν να πατρονάρουν διάφοροι προς εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων.Δείξε την αξιοπρέπειά σου επιτέλους! Ένας συνάδελφος φοιτητής σκοτώθηκε άδικα, στα 21 του χρόνια και δεν είναι η πρώτη φορά που φοιτητές πέφτουν θύματα κακοποίησης και εκμετάλευσης σε αυτόν τον τόπο κι ούτε θα είναι η τελευταία.Η ευθύνη για να σταματήσει αυτό είναι και δική μας.
    Συνάνθρωπε και συμπολίτη του όμορφου Ρεθύμνου, είναι επιτέλους ώρα να ξεσηκωθείς κι εσύ και να φωνάξεις Φτάνει πια! Η σημερινή οδύνη μιας άγνωστης μάνας κι ενός άγνωστου πατέρα, αύριο θα είναι δική σου οδύνη.Κι αυτό με μαθηματική ακρίβεια, όπως μας διδάσκει το παρελθόν.Αύριο ίσως να είμαι εγώ, ίσως να είσαι εσύ.Αύριο ίσως να είναι ο δικός σου γιος και η δική σου κόρη που θα πέσουν νεκροί από τα χέρια κάποιου από τους πολλούς αδίστακτους ψυχανώμαλους που ήδη αλωνίζουν στην πόλη σου εδώ και χρόνια, με την ανοχή όλων μας.Είναι η ώρα να διεκδικήσεις από τις αρχές και την αστυνομία αυτό που είναι υποχρεωμένοι να σου προσφέρουν: μία ασφαλή και φιλήσυχη ζωή, εντός της οποίας να μπορείς να δημιουργείς και να ευημερείς.Είναι ώρα να αποδείξεις ότι δεν έχασες την ανθρωπιά σου, την αγάπη σου για την κοινωνία και τον συνάνθρωπο, ότι μπορείς να κρίνεις σωστά και να αποφασίζεις για το δικό σου μέλλον.Διαφορετικά θα είναι, για μία ακόμα φορά, πολύ αργά όταν ακόμα ένας νέος θα πεθάνει «δια ασήμαντον αφορμή».Σκέψου καλά και πάρε την κατάσταση στα χέρια σου, αποτίναξε από πάνω σου όλους αυτούς που σε καταδυναστεύουν και σε εκμεταλέυονται χωρίς να νοιάζονται για την ασφάλειά σου και την ποιότητα ζωής σου.Και βάλε καλά στο μυαλό σου ότι όλη αυτή η συνεχιζόμενη και αυξανόμενη εγκληματικότητα του Ρεθύμνου, αργά η γρήγορα θα αποβεί μοιραία για την ίδια την ανάπτυξη της πόλης, για τον ίδιο τον τουρισμό, για όλους.Τα νέα ήδη έχουν συγκλονίσει τον πλανήτη, μέσω του internet και οι αντιδράσεις που καταφθάνουν είναι περισσότερο από ανησυχητικές αλλά και εξευτελιστικές για τον τόπο
    Ας προσευχηθούμε, το αίμα του Μάνου Χορευτάκη να διαποτίσει βαθειά τα όνειρα και τους εφιάλτες μας, να μας βγάλει επιτέλους από το λήθαργο και την αποχαύνωση.Δεν φτάνουν όμως μόνο οι προσευχές, είναι στο χέρι μας να ζήσουμε σε ένα καλύτερο, ασφαλέστερο και αξιοπρεπέστερο μέλλον.

    «Συγχαρητήρια» σε όλους αυτούς τους «άντρες» Μυλοποταμίτες (και όχι μόνο), σε όλα αυτά τα κομπλεξικά και άθλια τερατἰδια που νομίζουν ότι τους ανήκει η πόλη, ο νομός και οι ζωές των ανθρώπων.Όμως, Λεβεντιά και Ανδρισμός σημαίνει να έχεις καλή καρδιά και ευγενή αισθήματα, σημαίνει να σέβεσαι, να έχεις αξιοπρέπεια και να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου.Όλα τα υπόλοιπα, όλα αυτά που πράττουν οι γνωστοί-άγνωστοι καπετανάκηδες του Ρεθύμνου, είναι κομπλεξισμός και ανανδρία.Το αποδεικνύουν και οι ίδιοι αυτοί «άντρες» οι οποίοι, χωρίς ένα πιστόλι ή ένα μαχαίρι πάνω τους, παρουσιάζουν την εικόνα του πιο δειλού, κακόμοιρου και υπόδουλου ανθρωπάκου.

    ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
    Φιλοσοφικής Σχολής
    Πανεπιστημίου Κρήτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή